Μαλαισία - Βόρνεο: Μέσα στην ζούγκλα βρήκα την γαλήνη

Κουάλα Λουμπούρ

Φτάνοντας στη Σιγκαπούρη ξημερώματα περιμέναμε την πτήση μας για Κουάλα Λουμπούρ και κατά ένα περίεργο τρόπο όταν περάσαμε από τον έλεγχο διαβατηρίων μας είχαν για 1 ώρα εκεί κάνοντας μας ένα σωρό ερωτήσεις για το λόγω επίσκεψης μας, ήθελαν να δουν όλες τις πτήσεις μας για την πορεία του ταξιδιού μας, μας ρώτησαν πόσα χρήματα έχουμε μαζί μας ,ξενοδοχεία, που θα μείνουμε και άλλες τόσες περίεργες ερωτήσεις.

Όπως και να έχει αφού έκαναν τους ελέγχους που ήθελαν καταφέραμε να περάσουμε και πήραμε την πτήση μας.

Από το αεροδρόμιο της Κουάλα Λουμπούρ πήραμε το λεωφορείο που υπάρχει για την μεταφορά σας στο κεντρικό σταθμό KL sentral με κόστος μόνο 10 ringgit (myr). Εδώ να σας πω ότι 1 ευρώ = με 4,65 myr την περίοδο που πήγαμε Ιούλιος του 2019. Στο αεροδρόμιο αλλάξαμε ένα μικρό ποσό από ευρώ σε Ρίγκιτ (myr) για να πάρουμε το λεωφορείο με ισοτιμία 1€= 4,52myr και έπειτα στην πόλη που βρήκαμε καλύτερη ισοτιμία 1€=4,65 myr αλλά η διαφορά ήταν μικρή για δεδομένα αεροδρομίου.

Το λεωφορείο κάνει 1 ώρα για να σας πάει στο κέντρο και βέβαια υπάρχει και η επιλογή του ταξί που είναι πολύ ακριβή αλλά και ένα τρένο το KLIA Express που φτάνει σε 45 λεπτά και κοστίζει 55 myr και εννοείται δεν αξίζει σε καμία περίπτωση.

Αν θέλετε τώρα να πάρετε ταξί γιατί βιάζεστε ή είστε πολλά άτομα μπορείτε να έχετε κατεβάσει την εφαρμογή Grab που είναι σαν το δικό μας Uber και μας βοήθησε πολύ σε όλο το ταξίδι. Δεν χρειάζεται να προπληρώσεις τη διαδρομή απλά βάζεις που βρίσκεσαι και που θέλεις να πας αφού πρώτα βέβαια έχεις βάλει τα στοιχεία σου, σου στέλνουν ένα email το οποίο πρέπει να μπεις και να πατήσεις για επιβεβαίωση και έτσι έχεις κάνει την εγγραφή σου. Όταν τώρα έχεις βάλει την διαδρομή σου γνωρίζεις το κόστος το οποίο σου λέει, σε πόση ώρα έρχεται ο οδηγός σας, την πινακίδα ,το όνομα και τη φωτογραφία του και τόσο απλά και οικονομικά κάνεις τις μετακινήσεις σου. Όμως από το αεροδρόμιο η φθηνότερη επιλογή είναι το λεωφορείο όπως είπα αρχικα.

Από το κεντρικό σταθμό τώρα για να φτάσουμε στο ξενοδοχείο μας για την πρώτη μας νύχτα πήραμε το MRT με κόστος μόλις 1,80 myr για την διαδρομή (αγοράζεται εισιτήρια από τα μηχανήματα αφού βάλετε τον τελικό σας προορισμό και σας βγάζει ένα κέρμα πλαστικό που είναι και το εισιτήριο σας.
Θα πρέπει να έχετε μαζί σας μια φωτογραφία με το χάρτη του μετρό ώστε να μην αναζητάτε τελευταία στιγμή που πρέπει να πάτε.

Για την πρώτη νύχτα μείναμε στο OYO Rich Calton που βρίσκεται πάνω στο περίφημο δρόμο για φαγητό Alor στην περιοχή Bukit Bintang οπως λέγεται και η στάση(Bukit Bintang)του MRT. Είχε κόστος μόλις 6€ την βράδια το δίκλινο και ήταν ένα μικρό δωμάτιο αλλά μια χαρά για την τοποθεσία του και για το κόστος του.

Ήταν νωρίς το πρωί και το check in ήταν στις 14:00 οπότε αφήσαμε τα πράγματα μας ,ένα σακίδιο όλο και όλο είχαμε, γιατί με Scootair και τόσες πτήσεις εσωτερικές που είχαμε αν παίρναμε παραπάνω αποσκευές θα έπρεπε να πληρώνουμε σε κάθε πτήση και το κόστος θα ήταν μεγάλο.

Έτσι αποφασίσαμε να πάμε μέχρι τους δίδυμους πύργους Petronas που απείχαν από το ξενοδοχείο περίπου 3 χιλιόμετρα έτσι ώστε να δούμε και λίγο την πόλη.
Εδώ να σας πω για όσους δεν το ξέρουν ότι πάντα πριν από κάθε ταξίδι κατεβάζω τους χάρτες (Google maps) της κάθε χώρας στο κινητό μου "εκτός σύνδεσης" τους οποίους μπορείς να χρησιμοποιήσεις και χωρίς σύνδεση στο διαδίκτυο απλά σου δείχνουν την διαδρομή με όχημα αλλά εκεί βλέπεις που είσαι και σχεδιάζεις εσύ την διαδρομή. Βέβαια να πω ότι έχω επιπλέον και μια παλιά συσκευή κινητού Nokia Lumnia η οποία διαθέτει εφαρμογή που δείχνει εκτός σύνδεσης την διαδρομή και με τα πόδια και μας έχει σώσει σε πολλά ταξίδια.

Πρώτη εντύπωση μας από την πόλη ήταν ότι ανάμεσα σε μεγάλους ουρανοξύστες βλέπεις παλιά παραδοσιακά σπίτια από ανθρώπους που όπως μάθαμε αρνούνται να πουλήσουν την περιουσία τους σε πλούσιους επιχειρηματίες ειδικά αυτοί που έχουν σπίτια στο κέντρο, παρότι τους δίνουν πολλά χρήματα που θα τους αλλάξουν την ζωή.

Φτάνοντας τώρα στους πύργους και ενώ έκανε πολύ ζέστη μένουμε να θαυμάζουμε όντας εντυπωσιασμένοι ένα απ'τα ψηλότερα κτίρια στο κόσμο. Υπάρχει δυνατότητα να θαυμάσετε την θέα της πόλης από εκεί ψηλά όμως θα χρειαστεί να πληρώσετε το ακριβό εισιτήριο (80myr) το οποίο κατά την γνώμη μου δεν αξίζει. Άλλωστε υπάρχουν τόσα ξενοδοχεία με πισίνα υπερχείλισης στην κορυφή τους που σας παρέχουν θέα στους πύργους και στην πόλη, θα δείτε στην συνέχεια τι εννοώ.

Εκεί για να καταφέρετε να φωτογραφίσετε αυτά τα τόσο ψηλά κτίρια πρέπει να έχετε ένα φακό που πουλάνε πλανόδιοι για να κάνετε πιο ευρυγώνιο το φακό του κινητού σας με κόστος μόλις 4€ , βέβαια αν έχετε καλή φωτογραφική ή go pro η οποία διαθέτει ευρυγώνιο φακό είστε καλυμμένοι.

Για τους πύργους τώρα αξίζει να αναφέρουμε ότι το όνομα "Petronas" είναι συντομογραφία της ονομασίας της εθνικής πετρελαιοπαραγωγού εταιρείας της Μαλαισίας (Petroliam Nasional Bhd).

Ο Αργεντινός αρχιτέκτονας τους Cesar Pelli εμπνεύστηκε τα χαρακτηριστικά τους από την Ισλαμική αρχιτεκτονική με επαναλαμβανόμενα οκτάγωνα γεωμετρικά σχήματα που αντιπροσωπεύουν τις ισλαμικές αρχές της «ενότητας μέσα στην ενότητα, την αρμονία, τη σταθερότητα και τον ορθολογισμό».Σας παραθέτω μια εναέρια φωτογραφία από το διαδίκτυο για να καταλάβετε.

Στην διάρκεια της ιστορίας θα προσπαθήσω να σας δώσω κάποιες πληροφορίες για την πολιτική κατάσταση στην χώρα και πως προσπαθεί να καταφέρει τον εξισλαμισμό όλο του πληθυσμού δίνοντας κίνητρα αλλά και κάνοντας την ζωή δύσκολη σε αλλόθρησκους όπως τους βουδιστές, τους Ινδουιστές, και τους καθολικούς που υπάρχουν στην χώρα. Μιλάμε για πολίτες της Μαλαισίας ασφαλώς που έχουν καταγωγή από Ινδία και Κίνα όμως έχουν γεννηθεί εκεί και ήδη βρίσκονται 3 με 4 γενιές οπότε και έχουν αφομοιωθεί όμως το θέμα θρησκεία είναι πολύ περίπλοκο και μέσα από τις συζητήσεις με τους ντόπιους μάθαμε πολλές πληροφορίες.

Εννοείται ότι το βράδυ είναι πιο εντυπωσιακοί και δεν πρέπει να παραλείψετε να έρθετε ώστε να παρακολουθήσετε και το σόου με τα σιντριβάνια που γίνεται στο πίσω μέρος τους έξω από το εμπορικό Suria KLCC.

Αφού φύγαμε από τους πύργους ήπιαμε ένα καφέ ώστε να χαλαρώσουμε από την ζέστη σε ένα Starbucks (ακριβό και δεν αξίζει) και έπειτα χρησιμοποιήσαμε τις εναέριες πεζογέφυρες που υπάρχουν ώστε να αποφεύγεις την ζέστη και τον ήλιο.

Έτσι φτάσαμε στο ξενοδοχείο μας ξανά όπου ρίξαμε ένα ύπνο για να συνέλθουμε από τις πολύωρες πτήσεις μας και θα βγαίναμε το απόγευμα αφού θα είχαν ανοίξει τα μαγαζάκια στο δρόμο μας Alor που φημίζεται για το street food και είναι το ιδανικό μέρος για να δοκιμάσετε τις πρώτες γεύσεις σας από την χώρα και όχι μόνο αφού υπάρχουν όλα τα είδη της Ασιατικής κουζίνας.